La ville Rose 6

06.00 Χτυπάει το ξυπνητήρι! Είναι Σάββατο… Με τα μάτια κλειστά βάζω τις φούξια παντόφλες, βράζω νερό για τσάι και πάω να πλύνω τη νυσταγμένη μούρη.

07.00 Έχω φάει ένα pain au chocolat, έχω πιεί το τσάι μου, τσεκάρω αν έχω ξεχάσει τίποτα. Η μητέρα καθαρίζει με μανία μέχρι τελευταία στιγμή.

07.30. Το ταξί έχει έρθει. Αποχαιρέτησα στο σπίτι μου, ο οποίο θα ξανάβλεπα το Σεπτέμβριο κι αναχώρησα για το αεροδρόμιο.

08.00 Κάνω τσεκ ίν. Διαπιστώνω ότι το βάρος της βαλίτσας μου έχει μειωθεί κατά το μισό της. Και λίγο πριν πάρω τη boarding card στο χέρι, ενημερώνομαι ότι τελικά έχει καθυστέρηση το charter.

08.05 Έχω πάθει εγκεφαλικό. Το αεροπλάνο δεν θα φύγει στις 10.  Κανείς δεν ξέρει πόετ ακριβώς θα ντεκολαριζέ… Όλοι μιλάνε για τουλάχιστον 4 ώρες αναμονή. Φτού σκατά!

08.20 Τρώω πετί ντεζενέ στο meli melo του αεροδρομίου. Κερασμένο από την εταιρεία για… να μας καλμάρουν τα νεύρα. Γιατί όπως έχω ξαναπεί, αν ο Γάλλος χάσει ένα γεύμα, μαύρο φίδι που σ’ έφαγε! Χυμό μήλου σε τενεκεδάκι έχετε πιεί; Μη το δοκιμάσετε ποτέ.

09.00 Τρώω κι ένα σάντουιτς για να παρηγορηθώ…

10.00 Έχω βγει έξω για τσιγάρο, έχω πάρει όλους  στην Ελλάδα να κλαφτώ…

12.00 Είμαι στην αίθουσα αναμονής…. Ένας τύπος του αεροδρομίου κάνει πλάκα στους Γάλλους «il faut pas choisir  Athenes!» (δεν έπρεπε να διαλέξετε την Αθήνα). Βρε άντε μου στο ανάθεμα!

14.00 το αεροπλάνο απογειώνεται ( με εμένα μέσα εννοείται). Οι Γάλλοι πεινάνε κι έχουν αρχίσει τη μουρμούρα…

15.00 επιτέλους, έρχεται το μεσημεριανό! Έχω γίνει σαν αυτούς! Παρά το διπλό πρωινό που έφαγα, στην ιδέα και μόνο ότι πέρασε το μεσημεριανό ωράριο και δεν έχω φάει… Τρέλα! Τρέλα μου ήρθε! Επίσης θέλω να φάω το γλυκό του διπλανού μου… Μεγάλη πείνα!

17.00 Προσγειωνόμαστε το Ελ. Βενιζέλος.

17.30 ακόμα δεν έχουμε πάρει τις βαλίτσες μας…

18.10 είμαι με τη βαλίτσα μου μέσα στο λεωφορείο shuttle και προσεύχομαι για να ξεκινήσει επιτέλους!

19.30 Μπαίνω σπίτι μου…

Για 3 ώρες πτήση… Αλλά ναι, δεν έχει σημασία ούτε αυτό!  Γιατί μέχρι την προηγούμενη μέρα ήμουν σίγουρη ότι πετάω 10 η ώρα το βράδυ. Κι αν τελευταία στιγμή δεν επιβεβαίωνα την πτήση, πιθανόν να είχα 1 βδομάδα καθυστέρηση αντί για τόσες ώρες, σκέφτηκα, και ξεψύχησα πάνω από το lap top…

TELOS