Αποστολή: Το χρυσό τρίγωνο vol2

«Πολύ θόρυβο έχει αυτή η πόλη, πως ζουν εδώ; Θα κουφαθούμε… Διάβασα κάπου ότι η συνεχής έκθεση σε υψηλά ντεσιμπέλ μπορεί να προκαλέσει…» η Τσίχλα παραληρούσε, η Βιολέτα έψαχνε με μανία την τσάντα της να βρει εκείνη τη βεντάλια, ασορτί με το ψάθινο καπέλο της. Εκείνη την ημέρα είχε ντυθεί τουρίστρια, άλλωστε ήθελε να την αναγνωρίσουν οι πληροφοριοδότες για να προχωρήσει σε σχέδιο. Μα που στο καλό είχε βάλει τη βεντάλια; «Α! Να’τη!», είπε κοκκινισμένη από τον ήλιο. Με μια κίνηση όλο θηλυκότητα ανοίγει τη βεντάλια και πεταρίζει τα βλέφαρα στον Κοντό. Ο Κοντός σούφρωσε τα χείλη… «Έλα καλέ μετά από τόσα χρόνια…» είπε κολακευμένη. Ο Κοντός μας την έσκασε πάλι, δεν φλέρταρε, ήθελε κάτι να πει… «Ψώνιο… Γύρνα τη βεντάλια ανάποδα να δεις κάτι…». Η Βιολέτα Λώρεν αγνόησε επιδεικτικά την κολακεία του Κοντού (άκου εκεί ψώνιο!!!) και γύρισε τη βεντάλια… Κάποιος είχε γράψει πάνω με μαύρα χοντρά γράμματα «αρμονία». «Τι στο διάβολο είναι αυτό;», αναρωτήθηκε και το έδειξε στην Αρχιμαφιόζα. «Στους πάγκους! Πρέπει να ψάξουμε όλους τους μικροπωλητές!», της είπε με αγωνία, ενώ μόλις είχαν μπει στο παζάρι του Τζάιπουρ…

Η Αρχιμαφιόζα ήξερε «την αρμονία» της ροζ πόλης. Πρόκειται για μια αρχαία φιλοσοφία της Ινδίας, έναν μύθο, που έλεγε ότι κάτω από τους πάγκους των μικροπωλητών βρισκόντουσαν τα 9 στοιχεία του αρχαίου ζωδιακού κύκλου. Οι μοντέρνοι Ινδοί δεν είχαν ιδέα για τη σημαντικότητα των συμβόλων, όπως φαίνεται όμως, ο άγνωστος αυτός άνδρας, που άφησε μηνύματα τη Βιολέτα Λώρεν, ήξερε καλά. Η Αρχιμαφιόζα ήξερε λίγα από αστρολογία, αλλά το βασικό είναι πως ήξερε προσποιείται ότι ξέρει περισσότερα… «Τι ζώδιο είσαι Βιολέτα;», τη ρώτησε ψιθυριστά. Η Βιολέτα της απάντησε ακόμα πιο ψιθυριστά… Η Αρχιμαφιόζα βολιδοσκόπησε γύρω της κι εντόπισε το σύμβολο. Τους έκανε νόημα να πάνε στον πάγκο του μικροπωλητή. Τον πλησίασε και του είπε «Kanya» κι έδειξε τη Βιολέτα. Η Τσίχλα είχε μπει για τα καλά στο ρόλο της… Έπιανε τα φουλάρια, τα τύλιγε γύρω από το λαιμό της, έκανε συνέχεια σχόλια «Αααα καλέ, τι ωραίο που είναι αυτό! Κι αυτό! Και εκείνο!!! Κοίτα χρώμα; Χάρμα!!!». Ο Κοντός είχε χάσει λίγο το παιχνίδι… Το βλέμμα του μικροπωλητή σκοτείνιασε. «Welcome…», είπε με την περίεργη προφορά του και ύστερα «Mesha» (= κριός). Η Αρχιμαφιόζα, που πράγματι ήταν Mesha… του εξήγησε ότι η Kanya είναι η Βιολέτα, απλώς δεν μιλά Ινδικά. Εκείνος δίστασε, τις κοίταζε με αμφιβολία, αλλά τελικά τις πίστεψε… « Πηγαίνετε στο παλάτι του Hawa Mahal, στις 9 το βράδυ », τους είπε σα να δίνει τουριστικές οδηγίες, όμως ήταν ξεκάθαρο ότι  επρόκειτο για σημείο συνάντησης. Είχαν δύο ώρες για να αποφασίσουν τι θα κάνουν…

«Έχω βγάλει σπυράκια, από τα φουλάρια είναι… Τι ήθελα και τα έβαλα πάνω μου, μού λες; Κι αν έχω κολλήσει πανούκλα; Χολέρα; Κάτι; Πηγαίνετε με σε ένα νοσοκομείο! Να δεις για πότε θα περάσει το δίωρο!», έλεγε στον Κοντό, ο οποίος πλέον είχε πεισθεί ότι ο σκοτεινός εχθρός, δεν είναι ο Εντουάρ. «Κορίτσια, δεν είναι ο Λόρδος Εντουάρ… Άλλον ψάχνουμε…», είπε σίγουρος. «Κι εγώ την ίδια εντύπωση έχω, αλλά πως το κατάλαβες;», είπε η Λώρεν προβληματισμένη. «Έχει αρχίσει και γίνεται περίπλοκο… Φαίνεται έξυπνος… Αποκλείεται να είναι ο Λόρδος Εντουάρ! Και γιατί να αφήνει μηνύματα σε εσένα μόνο; Φοβούμαι ότι πρόκειται για κάτι προσωπικό…». Η Τσίχλα λύσσαξε να ξύνεται, «είναι ζήτημα ζωής και θανάτου! Έχω φουντώσει! Να, ορίστε, νιώθω ένα φούσκωμα στο πόδι…! Είναι αλλεργία!», διέγνωσε κι έβγαλε μερικά αντιισταμινικά σαν καραμέλες και τα πήρε ξεροσφύρι.

Η ώρα πήγε εννέα παρα τέταρτο κι η Συμμορία του Μαρκαδόρου ήταν ήδη έξω από το παλάτι, με επικεφαλής τη Βιολέτα Λώρεν. Η Βιολέτα δεν φοβήθηκε να αντικρύσει τον εχθρό κατάματα… Και τότε, μέσα στο μισοσκόταδο εμφανίστηκαν δύο αντρικές φιγούρες… «Να! Ο λόρδος είναι… Αλλά… σα να έχει φάει ξύλο… Αυτός δίπλα ποιος είναι;», είπε η Αρχιμαφιόζα, που δεν πήγαινε το φτωχό της μυαλό παρακάτω… Από τον τρόπο  που περπατούσαν φαινόταν ότι ο άλλος έκανε κουμάντο, αυτός ο άγνωστος άνδρας έστελνε τα μηνύματα, εξ αιτίας αυτού είχαν βρεθεί στο Τζαιπούρ… Όταν επιτέλους έφτασε στα δύο μέτρα τη Βιολέτα Λώρεν έβγαλε το φακιόλι του και σήκωσε το κεφάλι του προς τον έναστρο ουρανό. Η Βιολέτα παραλίγο να λιποθυμήσει! «Lan King Tchang; Εσύ κρυβόσουν πίσω από όλα;», του είπε μη μπορώντας να κρύψει την ταραχή της…