Αποστολή: Το χρυσό τρίγωνο vol3

Ο Lan King Tchang χαμογέλασε κι άνοιξε τα χέρια για να την αγκαλιάσει, «αγάπη μου Βιολέτα, δε σου έλειψα λιγάκι; Από τα δικαστήρια έχω να σε δω…Εμένα πάντως  μου έλειψες πολύ!». Η Βιολέτα είχε παγώσει, χειρότερο δεν μπορούσε να της συμβεί. «Άσ’τα σάπια και λέγε τι θες! Μη με αγγίξεις, το άκουσες;», του είπε κι έκανε ένα βήμα πίσω. Εκείνος  κατέβασε τα χέρια του και σταμάτησε να παριστάνει τον ΝτιΚάπριο. «Με φοβάσαι αγαπούλα; Μετά από όσα πέρασα εξ αιτίας σου δεν αξίζω ούτε μια αγκαλιά;», της είπε νευριασμένος. «Τι πέρασες μωρέ μπανανόφλουδα; Που σε πάτησα και γλίστρησα η χαζή, στον βούρκο μαζί σου! Πότε βγήκες; Γιατί σε άφησαν;», τον ρώτησε έξαλλη πλέον. «Τι πέρασα;» της ούρλιαξε κι έσκισε το αέρινο λευκό πουκάμισο εκτοξεύοντας κουμπιά παντού. Σαν μικρά μαργαριτάρια φαινόντουσαν στο σκοτάδι. Σκίζοντας το πουκάμισο ξεπρόβαλλαν δύο μεγάλα πράσινα μάτια ζωγραφισμένα στο στήθος του. «Ξέρεις τι πόνο πέρασα; Πέντε ώρες του πήρε για το κάθε μάτι, κουκλάρα μου!», είπε ο Lan King Tchang και την άρπαξε στην αγκαλιά του, την έσφιξε στο γυμνό στήθος του. Ο Κοντός τεντώθηκε, ήθελε να του ρίξει κουτουλιά, αλλά η Αρχιμαφιόζα τον κράτησε.

Ο Lan King Tchang ήταν ο πρώην σύζυγος της Βιολέτας Λώρεν. Εκείνος την είχε μπάσει στα κόλπα από μικρή. Εκείνος ήταν αρκετά μεγαλύτερος σε ηλικία, αλλά οι δυό τους είχαν ζήσει έναν έρωτα τρελό… Μερικοί έλεγαν ότι τα είχε τινάξει τα πέταλα, η Βιολέτα είχε σκηνοθετήσει έτσι το θάνατό του, ώστε να μην ακουστεί παραέξω το ξεφτυλίκι τους… Ο Lan King Tchang είχε καταδικαστεί ισόβια στη Τζακάρτα, επειδή τον έπιασαν δίγαμο. Τόσο ξεφτυλλισμένος ήταν… Παντρεύτηκε τη Βιολέτα αφού ήδη είχε παντρευτεί στα νιάτα του μια όμορφη ντόπια. Όταν αποκαλύφθηκε η Βιολέτα έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της, τον μίσησε. Πήγε στο δικαστήριο μόνο και μόνο για να τον φτύσει στα μούτρα… Όταν όμως είδε να τον οδηγούν στο κελί η καρδιά της έγινε χίλια κομμάτια… Κι όταν γύρισε πίσω, ανακοίνωσε τον θάνατο του Lan King Tchang, για να μη μάθει ποτέ κανείς ότι ο άντρας που τόσο αγάπησε, την είχε προδώσει. «Ό,τι είσαι, σε εμένα το χρωστάς, κατάλαβες αγάπη μου;», της είπε απειλητικά. «Συγνώμη που διακόπτω αυτή την όμορφη στιγμή,» διέκοψε ο Κοντός, «αλλά ο Έντι που κολλάει;», είπε και τον έδειξε με το δάχτυλο. Η Τσίχλα εντωμεταξύ φαγουριζόταν ανελέητα… «Πηγαίνετε με σε ένα νοσοκομείο! Δεν είμαι καλά… Έχει αρχίσει και ξεραίνεται ο λαιμός μου!». Κανείς δεν έδωσε σημασία, άλλωστε υπήρχαν φλέγοντα ζητήματα να λυθούν. «Ποιος Έντι; Ο Εδουάρδος; Α, δεν ξέρω, τον αγόρασα στο παζάρι… Είχε έρθει λέει για σταζ, έμπλεξε σαν βλάκας, πιάστηκε σκλάβος…Προχθές τον πήρα, μαζί με έναν ελέφαντα και δύο κατσίκες. Τον ξέρετε;», είπε με απόλυτη φυσικότητα.

«Αηδιάζω μαζί σου! Νομίζεις ότι μπορείς να αγοράσεις τους ανθρώπους, εμένα όχι όμως…», του είπε η Βιολέτα και τον έσπρωξε μακριά της. Ο Κοντός συγκινήθηκε για λίγο… Δεν θα συγχωρούσε ποτέ τον Εντουάρ τον κονάρ, αλλά όχι κι από Λόρδος να γίνει σκλάβος! Πάνω στη στιγμή, η Τσίχλα μη μπορώντας άλλο να σηκώσει το βάρος της συγκίνησης λιποθυμά. Ο Lan αποσυντονίζεται και μέσα σε δευτερόλεπτα,  «Γρήγορα! Στο Nouakchott Hospital!», φωνάζει ο Κοντός και περνάει κάτω από τα πόδια του Lan King Tchang! Τον ακινητοποιεί και με τη βοήθεια του σκλάβου Εντουάρ τον δένουν χειροπόδαρα. «Θα τα πούμε αύριο αγάπη μου!», του είπε η Βιολέτα και του έκανε κωλοδάχτυλο. Του πήρανε και το αυτοκίνητο. «Άσε, θα οδηγήσω εγώ καλύτερα…» είπε η Αρχιμαφιόζα στη Βιολέτα Λώρεν, που ήταν εμφανώς τρομοκρατημένη από την όλη εξέλιξη των πραγμάτων…

Φτάσανε στο νοσοκομείο όσο το δυνατό πιο γρήγορα. Ο Κοντός έτρεξε να τακτοποιήσει τα γραφειοκρατικά… «Lmde!», να εξηγεί στους Ινδούς κι αυτοί να μην καταλαβαίνουν την Τουλουζιάνικη προφορά του. Η Βιολέτα Λώρεν άρπαξε το πιεσόμετρο από έναν γιατρό κι αυτοεξεταζόταν, έκανε ασκήσεις αναπνοής, αδύνατο να ηρεμήσει. Η Τσίχλα είχε αρχίσει να συνέρχεται αλλά τα σημάδια της αλλεργίας ήταν εμφανή σε όλο της το σώμα. Κι επιτέλους εμφανίστηκε ο γιατρός… «Παρακαλώ βγείτε όλοι έξω να εξετάσω τον ασθενή!», είπε σε σπαστά Ινδά κι έξυσε το δεξί του αυτί με το αριστερό του χέρι, το οποίο πριν έφερε κυκλικά πίσω από το κεφάλι… Ήταν κάπως περίεργος ο γιατρός…