Αποστολή Σεντρίνκ vol4

Η Τσίχλα έσερνε τα πόδια της, έτρεμε από το κρύο, ήθελε να γκρινιάξει τόσο, όσο να προκαλέσει μπλάκ άουτ σε ολόκληρη την Τολόζα. Ούτε την τσίχλα της δεν είχε όρεξη πλέον να μασήσει, η ώρα ήταν 5 το πρωί… Μπροστά βέβαια πήγαινε πάντοτε ο Κοντός, ο οποίος έσερνε από τη γλώσσα την Αρχιμαφιόζα. Η Αρχιμαφιόζα βιαζόταν να φτύσει κάπου το ένοχο φιλί, αλλά ο Κοντός δεν την άφηνε, έως ότου να φτάσουν στη γιάφκα τους και με τα ειδικά εργαλεία του να αποσπάσει το παρασκεύασμα.

Πράγματι, ο Κοντός έβαλε τα χειρουργικά του γάντια, πήρε το υλικό και έσκυψε πάνω από το μικροσκόπιο. Όταν κατάφερε επιτέλους να απομονώσει το σάλιο 1 και το σάλιο 2, πέρασε τα στοιχεία στον υπολογιστή και τα έστειλε αμέσως στη Βιολέτα Λώρεν, με έδρα την Αθήνα. Η Βιολέτα Λώρεν ήταν άγρυπνη, η διαίσθησή της την είχε προειδοποιήσει ότι κάτι τρανό θα συνέβαινε μέσα στη  νύχτα. « Τα σίγουρα αποτελέσματα θα τα έχω σε 2-3 μέρες, προς το παρόν μπορώ να πω ανεπισήμως ότι είναι αυτός. Β.Λ.» απάντησε τα ξημερώματα μέσω email. «Πως είναι δυνατό; Αυτός ήταν tofalllos! Πως μπήκε έτσι;», είπε η Τσίχλα με τη χαρακτηριστική ελληνο-αυστραλέζικη προφορά, όταν ξύπνησε (το επόμενο μεσημέρι). Και τώρα; Τι κάνουμε;

Ο Σεντρίνκ ήταν εκτελεστής, killer, πως το λέμε; Ήταν ειδικά εκπαιδευμένος να σκοτώνει. Οι φίλοι λέγανε ότι έχει καλή καρδιά, ότι ήταν τρυφερός άνθρωπος κατά βάθος, όμως δεν είχε επιλογές στη ζωή. Σαν γνήσιος Αιγόκερος όμως, είχε αδυναμία στις αιθέριες υπάρξεις… Κι όταν του δόθηκε εντολή να εκτελέσει την Ζακλίν Πιπέρι, πολύ στενή φίλη της Αρχιμαφιόζας, εκείνος αρνήθηκε την αποστολή.  Ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί της, του άρεσε να την παρακολουθεί και να τη φωτογραφίζει, με το πρόσχημα ότι περιμένει τη λάθος κίνησή της. Στην πραγματικότητα την φωτογράφιζε για δικούς του λόγους. Υπήρχε πάντα ένα μυστήριο γύρω από τη Ζακλίν… Κανείς δεν μπορούσε να τραβήξει φωτογραφία το πρόσωπό της. Φορούσε πάντοτε καπέλο, όλοι θυμόντουσαν το χαρακτηριστικό κόκκινο κραγιόν, αλλά τίποτε άλλο. Αυτή η γυναίκα δεν είχε πρόσωπο. Για να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο, ας πάμε λίγα χρόνια πίσω…

Η Ζακλίν Πιπέρι, γόνος βασιλικής οικογένειας, αναμειγμένη στα περισσότερα σκάνδαλα του Μονακό, ήταν πληροφοριοδότης, δεν ανήκε όμως σε καμία οργάνωση, όποιος πλήρωνε καλύτερα, είχε την πληροφορία που ζητούσε. Η ανταποκρίτριά της από την Ελλάδα, η Τ-Ranger έφερε σε επαφή τη Ζακλίν με τη Αρχιμαφιόζα κι έκτοτε αναπτύχθηκε μια φιλία μεταξύ των δύο γυναικών. Η Ζακλίν βρισκόταν πάντοτε μεταξύ Αθήνας και Παρισίου, και φυσικά, γνώριζε πολύ καλά τον Λόρδο Εντουάρ. Ίδιο αίμα. Ο Λόρδος Εντουάρ είχε βασιλική καταγωγή από τη μητέρα του, ταπεινή καταγωγή από τον πατέρα του. Δεν μας ενδιαφέρουν τα οικογενειακά τους, πάντως ο Λόρδος έδωσε εντολή στον Σεντρίνκ να σκοτώσει τη Ζακλίν, ο ίδιος δεν θα μπορούσε να το κάνει. Όπως έδειξε η ιστορία άλλωστε, ένας κονάρ ήταν, ούτε τον Κοντό δεν κατάφερε να εξολοθρεύσει, πόσο μάλλον τη μυστηριώδη Ζακλίν. Ο Σεντρίνκ, για τους λόγους που προαναφέραμε, δεν μπόρεσε να το κάνει κι έτσι εξαφανίστηκε στην Τολόζα, κάνοντας τον μπάρμαν. Η σχέση του με τις Ρωσίδες όμως ήταν ύποπτη. Ίσως να τον προστάτευαν, αλλά κι έτσι να ήταν, σίγουρα θα το έκαναν με κάποιο αντάλλαγμα. Η Ζακλίν Πιπέρι από την άλλη, εγκατέλειψε για πάντα την Ευρώπη, απέδρασε στην Ουάσιγκτον, όμως άφησε να φανεί ότι σκοτώθηκε κι έτσι η Αρχιμαφιόζα, σαν πιστή της φίλη, έδωσε όρκο ότι θα βρει τον Σεντρίκ και θα τον πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Πάντα όμως είχε την υποψία ότι η Ζακλίν ζει… Γι’ αυτό ήθελε να σιγουρευτεί πριν δώσει το πράσινο φως στην Τσίχλα και τον Κοντό να τον τελειώσουν.  Ε, ναι, με ένα φιλί, δεν πέθανε κανείς άλλωστε…