Αποστολή: Το χρυσό τρίγωνο vol5

To Iswari Minar Swarga Sal ήταν επιβλητικό, ο Lan King Tchang έδειχνε τόσο μικρός μπροστά του. «Πανέμορφη θέα!», είπε η Τσίχλα και κοίταξε κάτω το ύψος, σα να της ήρθε λίγο ίλλιγος. Ο Lang King  ήταν έτοιμος να χάσει την υπομονή του, τον αγνοούσαν τελείως και χάζευαν την πόλη από ψηλά. Μόνο ο Κοντός κοντοστάθηκε μπροστά του, είχε βρει το σωστό σημείο να καπνίσει πάλι την πίπα του. «Που τον έχεις;», του είπε και φύσηξε τον πυκνό καπνό στα μούτρα του σχιστομάτη…  «Τον έχω στο υπόγειο! Δεμένο. Ο Έντι περνάει το βασανηστήριο της σταγόνας… Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει μια σταγόνα τρυπάει το μέτωπό του… Στο χέρι σας είναι να τον σώσετε κι αυτόν και κάποιον άλλον…», είπε ο Lan King Tchang αγριεμένος κι άρπαξε τη Βιολέτα Λώρεν από το μπράτσο. «Εσύ θα έρθεις μαζί μου!», είπε ο Lan. Η Αρχιμαφιόζα είχε αρχίσει να εκνευρίζεται, άλλωστε ήξερε ότι στο σίριαλ αυτό κανείς δεν πεθαίνει. «Κοίτα Λάκη…», του είπε για να τον μειώσει, πρέπει να φινί τερμινέ αυτή την ιστουάρ, νισάφι!», κι έκατσε σε ένα τοιχάκι γιατί έτρεμαν τα πόδια της με τόση γυμναστική. Ο Lan King Tchang εκνευρίστηκε, κατάλαβε ότι κανείς δεν ενδιαφερόταν για τον σκλάβο κι έβγαλε όπλο σημαδεύοντας τη Βιολέτα Λώρεν. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε ότι εκείνο το ξημέρωμα το Lan King Tcang φορούσε μακριά φούστα κολλητή, για να μη μπορέσει ο Κοντός να περάσει ανάμεσα από τα πόδια του και να του τη φέρει πάλι πισώπλατα.

Ξέρω, ακούγεται απλοϊκό το σχέδιο του Lan King Tchang, αλλά μη σας παραξενεύει. Σε όλες τις ταινίες δράσεις θα έχετε παρατηρήσει ότι τα θύματα αντί να τρέχουν στην αυλή για να το σκάσουν, ανεβαίνουν στον τελευταίο όροφο του ουρανοξύστη για να παγιδευτούν. Κι άλλωστε, Η Συμμορία δεν είχε όπλα ποτέ, μόνο μαρκαδόρους, ποιος θα φανταζόταν ότι τα πράγματα θα δυσκολεύανε τόσο πολύ. Ο Lan King Tchang ήταν πάντοτε επικίνδυνος, αλλά στη φυλακή πήρε ντοκτορά. «Μα δε σε αγαπώ πια!», του είπε θαρραλέα Λώρεν. «Δεν πειράζει, δε θέλω εσένα, τη βέρα σου θέλω…», είπε ο Lan King Tchang. «Η Βιολέτα, η Τασούλα και η Γιφέι, οι τρεις γυναίκες της ζωής μου…θα μου κάνουν ένα υπέροχο δώρο!», είπε και γέλασε σατανικά. Ήταν πανούργος… Είχε μαζέψει τις τρεις συζύγους του στα τρία σημεία του Χρυσού τριγώνου με σκοπό να ανοίξει τον κρυφό τραπεζικό του λογαριασμό στην Άγκρα. Ένα ελικόπτερο εμφανίστηκε στον ορίζοντα, ο Lan King Tchang  δεν ήταν μόνος όπως φαινόταν… Μέσα σε δευτερόλεπτα είχε απαγάγει τη Βιολέτα Λώρεν κι είχαν εξαφανιστεί. «Μέχρι το Σάββατο το βράδυ να έχετε φέρει τη βέρα της στο Ταζ Μαχάλ, αλλιώς ξεχάστε τη!», είπε όταν ήδη το ελικόπτερο χανόταν στον ουρανό…

«Τι στο διάβολο;», είπε η Αρχιμαφιόζα έκπληκτη. Ο Κοντός σούφρωσε τα χείλη όπως ποτέ ξανά δεν είχε κάνει με τόσο πάθος… «Πάμε να σώσουμε τον Έντι… αυτός κάτι θα ξέρει!», είπε κι άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά δύο-δύο χοροπηδώντας, δεν κρατιότανε. Η Τσίχλα έκανε διατάσεις κι ακολούθησε με κέφι τον κοντό. Η Αρχιμαφιόζα κατέβηκε βρίζοντας κι αγκομαχώντας… Φτάσανε στο υπόγειο, ο Έντι πράγματι ήταν σχεδόν λιπόθυμος, σα να του είχε στρίψει βίδα παράλληλα… Τικ- τικ- τικ, σε κάθε δευτερόλεπτο και μια σταγόνα νερού έπεφτε ρυθμικά στο μέτωπό του και τον τρέλαινε. «Σας ικετεύω, σταματήστε το κινέζικο βασανηστήριο!», παρακαλούσε. «Ξέρεις τίποτα για τη βέρα της Βιολέτας;», του είπε ο Κοντός αγνοώντας τα παρακάλια του, άλλωστε με το πιτσίλισμα δεν πέθανε ποτέ κανείς… Θέλει μήνες για να ανοίξει τρύπα το νερό στο δόξα πατρί, είχανε χρόνο να τον συγχωρέσει και να σκεφτεί αν θα τον σώσει. «Ποια βέρα; Δεν ξέρω τίποτα! Βγάλτε με από την τρύπα!!!», είπε ξεχνώντας ότι τους είχε ανάγκη, ούτε «παρακαλώ» δεν είχε πλέον υπομονή να πει… Άλλες δέκα σταγόνες και θα τρελαινόταν… «Σκέψου ηλίθιε σκλάβε!», του είπε ο Κοντός. Και τότε η Τσίχλα έσκυψε να δέσει το κορδόνι της, ακούμπησε το χέρι της στο πάτωμα, κάτω από το οποίο περνούσε ο σωλήνας με το νερό κι η ροή κόπηκε. «Τι κάνεις εκείιιιιι!!!!» ούρλιαξε ο Κοντός. «Αχ συγνώμη, δίκιο έχεις, θα έχει μικρόβια το πάτωμα…» δικαιολογήθηκε εκείνη για να τη σκαπουλάρει κι άρχισε να παραπονιέται ότι ήδη την τρώει η παλάμη της. Τότε ο Κοντός  κοίταξε την ώρα για να πάρει μια απόφαση και θυμήθηκε κάτι…

Όταν η Βιολέτα Λώρεν συνήλθε από το πένθος, τότε που όλοι νόμιζαν ότι ο Lan King Tchang τα τίναξε, είχε ευχαριστήσει τον Κοντό, που της στάθηκε όσο κανένας άλλος, δωρίζοντάς του ένα χρυσό ρολόι… Ο Κοντός, που πάντα ήταν κρυφοερωτευμένος με τη Βιολέτα Λώρεν, δεν έβγαζε το ρολόι του ποτέ από το χέρι… Του είχε κάνει εντύπωση που η Βιολέτα του έδωσε γυναικείο ρολόι. Ήταν πολύ μικρό και διακριτικό, υπερβολικά μικρό θα έλεγε κανείς… Κι άμα το παρατηρούσες λίγο καλύτερα, έβλεπες ότι η διάμετρός του ήταν όσο και μιας γυναικείας βέρας… «Δεν την πιστεύω ότι είναι τόσο πονηρή!», είπε κι έκανε νόημα στις άλλες να βγούνε έξω. Η Αρχιμαφιόζα κι η Τσίχλα υπάκουσαν, ο Κοντός έσκυψε πάνω από το κεφάλι του Έντι και με ένα χάδι του στέγνωσε το μέτωπο. «Αντίο Έντι, ήρθε ο καιρός να συμφιλιωθούμε και να μη συναντηθούμε ποτέ ξανά…», έσκυψε κι άλλο, του έριξε ένα ζουπιχτό φιλί στο στόμα και παράλληλα τον έλυνε με το ένα χέρι. Για το φιλί μη με ρωτάτε, εγώ λέω απλά τι έγινε…