23.10.12

Aποστολή: Η Συντέλεια του κόσμου IV


Σε ένα τέτοιο ταξίδι και με μια τέτοια αεροπορική εταιρεία, θα ήταν μεγάλη τύχη αν δεν χανόταν κάποια βαλίτσα. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν χάθηκε καμία, όμως ένα άλλο τραγικό λάθος συνέβη… Η Τσίχλα έφυγε με τη βαλίτσα-αποστολή της Αρχιμαφιόζας και αντιστοίχως η Αρχιμαφιόζα με τη βαλίτσα της Τσίχλας. Η μεν Τσίχλα ούτε το κατάλαβε τόσο αφηρημένη που ήταν, ενώ η Αρχιμαφιόζα το έκανε επίτηδες για να μάθει τι της κρύβει η Τσίχλα… Όταν έφτασε η Αρχιμαφιόζα στο μικρό μπουντρούμι-ξενοδοχείο, ζήτησε αμέσως ένα τιρμπουσόν, το οποίο θα χρησίμευε σαν πασ-παρτού για να ανοίξει τη βαλίτσα της Τσίχλας. Προσπαθούσε πολλές ώρες και τελικά τα κατάφερε. Μέσα στη βαλίτσα γινόταν πανικός… Να ήταν από το ταρακούνημα του αεροπλάνου ή απλά η Τσίχλα τα είχε πετάξει μέσα χύμα έτσι βιαστική που ήταν; Φούξια δαντελωτά βρακιά, ένα στρωματάκι για ασκήσεις πιλάτες, δέκα πακέτα τσίχλες, κραγιόν-σουγιάδες, σκόρπια νομίσματα, δύο σακούλες με καφέ αράμπικα, ένας μετασχηματιστής (τι τον έκανε αυτόν; Έμοιαζε με φορτιστή λαπ τοπ αλλά δεν ήταν…)… κι ανάμεσα στα πολλά, ο φάκελος της αποστολής «Σκοτώστε τον Κοντό».

Η Τσίχλα προσπαθούσε να ανοίξει τη βαλίτσα της Αρχιμαφιόζας, χωρίς να έχει καταλάβει ότι δεν είναι η δική της, πίστευε απλά ότι σκάλωσε η κλειδαριά. Αφού είδε κι απόειδε, έχωσε μια τσίχλα στο στόμα και με τα μακριά της δάχτυλα άγγιξε την κλειδαριά. Με ένα απλό τράβηγμα η κλειδαριά έγινε σμπαράλια, όπως και το φερμουάρ της βαλίτσας. Με έκπληξη διαπίστωσε ότι δεν ήταν δική της, αλλά σίγουρα ήταν κάποιας γνωστής της, αφού είχε μέσα μια δεκαπενταριά μπλέ στυλό, μια φωτογραφία ενός λευκού σκύλου, ένα σακουλάκι με κιμά σόγιας, δέκα διαφορετικές βούρτσες και την μαγική κουβέρτα της γιαγιάς.

Και στις δύο βαλίτσες όμως υπήρχαν δύο αντικείμενα κλειδιά: Ένα μπλέ-στάμπιλο μαρκαδοράκι και ένα σουβέρ από την Τιρέζ… Σαν η Συμμορία του Μαρκαδόρου να μην είχε διαλυθεί για πάντα… Σαν πάντα κάτι να τους ένωνε…

Ο Κοντός είχε ήδη ξεκινήσει τις έρευνες για το περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο κι όπως όλα έδειχναν, ήταν καταστρεπτικά «εργαλεία» του F.V.. Ο Κοντός έγινε έξαλλος όταν κατάλαβε ότι ο Ψηλός τον είχε ξεγελάσει. Διότι ο ίδιος ο Ψηλός είχε σχεδιάσει αυτά τα εκτρώματα, στα υπόγεια της Aibus όπως σας έχω ήδη πει. Πολύ σύντομα, έφτασαν έγγραφα στα χέρια του, που αποδείκνυαν ότι ο δαιμονικός F.V. είχε τοποθετήσει ένα Α.Τ.Ι.Α. στα τρία μέρη «Αφγανιστάν-Πάρο-Τουλούζη» , τα μέρη από τα οποία θα ξεκινούσε η συντέλεια του κόσμου την 21η Δεκεμβρίου του 2012, δηλαδή 2 μήνες και δέκα μέρες μετά την άφιξή του στο Αφγανιστάν. Τόσο λίγο χρόνος είχε πριν την καταστροφή της Γης. Ποιος είπε ότι οι καταστροφές ξεκινάνε πάντα από την Καλιφόρνια; Σε γελάσανε Roland Emmerich! Κι αν ο Κοντός ήταν εκεί για να σταματήσει την καταστροφή του κόσμου, δηλαδή να καταστρέψει το σατανικό Α.Τ.Ι.Α., τότε σίγουρα ο F.V. θα έβαζε κάποιον να τον εξολοθρεύσει, πριν μπει εμπόδιο στα σχέδιά του… Ο Κοντός άρχισε να υποπτεύεται τους πάντες και πρώτον από όλους τον Ψηλό. «Μόλις επιστρέψω στην Τουλούζη θα τον ισοπεδώσω!», αποφάσισε. Έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό του και με τις γνώσεις του πάνω σε στρατιωτικά θέματα, όπλα κ.ο.κ. ο Κοντός άρχισε να καταστρώνει σχέδιο εξόντωσης του Α.Τ.Ι.Α.. Αν κατάφερνε να απενεργοποιήσει την ιπτάμενη «βόμβα» οι άλλες δύο δεν θα ενεργοποιούνταν ποτέ κι έτσι ο κόσμος θα είχε σωθεί. Και στα τρία μέρη, Αφγανιστάν, Πάρο και Τουλούζη, το μαγνητικό πεδίο της Γης δημιουργούσε μια «ενέργεια», που με την κατάλληλη τεχνολογία, θα μπορούσε να λειτουργήσει ανατρεπτικά, όσον αφορά τη γεωλογική καταστολή (σεισμούς, τσουνάμια και καταποντισμούς).

Την ίδια στιγμή ο F.V. ταξίδευε με ταχύτητα φωτός στον αστερισμό της Ανδρομέδας, όπου και θα διέμενε στο καταφύγιο του πλανήτη Mayas12, μέχρι την ολοκλήρωση της καταστροφής. Ο F.V. είχε συμμαχήσει με τον διάολο. Η ζωή στη Γη θα έσβηνε κι εκείνος θα μπορούσε επιτέλους να εφαρμόσει το «Γκράν Τουρίζεμ» στη νέα Γη… Στη νέα Γη όπου κατέφυγαν οι Mayas πριν από πολλούς αιώνες, εγκαταλείποντας για πάντα τον πλανήτη μας.

Η Αρχιμαφιόζα βρήκε τον καταυλισμό του Κοντού, αλλά οι φύλακες δεν την άφηναν να τον συναντήσει. Εκείνη κράταγε τον φάκελο στα χέρια της, γνωρίζοντας τις προθέσεις της Τσίχλας και θέλοντας να τον προειδοποιήσει, από την άλλη, είχε πολλά ερωτήματα ως προς τη δική της αποστολή… Μήπως επρόκειτο για κάποιο κοινό ελληνικό γραφειοκρατικό λάθος; 

No comments:

Post a Comment

Any comments?