Zed for Zundae: Παγωτά μιας άλλης εποχής!

Θυμάστε εκείνα τα υπέροχα παγωτά υπερπαραγωγή που σερβίρονταν κάποτε στα ζαχαροπλαστεία; Τι κι αν ξεπερνούσαν τις 500 θερμίδες ανά μερίδα, τι κι αν τότε δεν είχαμε ιδέα περί gluten free και social media… Μα για ποιο φρόζεν γιόγκουρ και ποια στέβια μου μιλάς; Γλυκό θα φας!

Οι Αμερικάνοι τα λένε “Sundae”,  που  στην Ελλάδα το «Σάντεη» ήταν  κάτι σαν το κοκτέιλ «Zombie» των παγωτών, δηλαδή μια από όλα. Οι υποκατηγορίες των αμερικάνικών Sundae έγιναν γνωστά με τα ονόματα «Σικάγο», «Μπανάνα Σπλίτ» κ.ά. ανάμεσα στα οποία βρίσκονται και οι γευστικές παιδικές αναμνήσεις μου με τις οποίες θα σας κατακεραυνώσω σήμερα Παρασκευή.

Chicago

Έκρηξη από σοκολάτα, σερβιρισμένη σε χαμηλό μπολ παγωτού, με το χαρακτηριστικό μπισκότο καρφωμένο πάνω στην μπάλα παγωτού. Στην πιο λατρεμένη εκδοχή του, σερβίρεται με παγωτό βανίλια (κατά το παραδοσιακό αμερικανικό black & white), ωστόσο οι λάτρεις της σοκολάτας δεν λιγώνονται ούτε από τον χείμμαρο της σος σοκολάτας που ξεχειλίζει και τολμούν να το παραγγείλουν με παγωτό παρφέ σοκολάτα. Φυσικά μη ξεχάσουμε τους καραμελωμένους ξηρούς καρπούς ή και τα τριμμένα αμύγδαλα.

*Ο Μαμαλάκης είναι παλιός και ξέρει καλά, μπορείς ναδοκιμάσεις τη συνταγή του στο σπίτι

Banana split

Το υπέροχο banana split σερβίρεται σε μακρόστενο μπολ που μοιάζει με βαρκούλα. Δεξιά κι αριστερά έχει μπανάνα κομμένη κατά μήκος και στη μέση  κυριαρχούν –κατά παράδοση με καμία έκπτωση- 3 μπάλες παγωτού. Οι μπάλες τα παλιά και αθώα εκείνα χρόνια, ήταν βανίλια, σοκολάτα και φράουλα, κάτι που θα ακολουθούσα και σήμερα, γιατί η ομορφιά βρίσκεται στα απλά πράγματα και στις απλές και παραδοσιακές γεύσεις κατά τη γνώμη μου. Τι απλά δηλαδή, που από πάνω, και νά σου η σαντυγί, τα καρύδια πεκάν, η σπιτική σως σοκολάτας, οι σταφίδες ποτισμένες με ρούμι, η πολύχρωμη τρούφα, το κερασάκι πάνω από όλα (ακόμη και τα ομπρελίνια από οδοντογλειφίδα που διακοσμούσαν το γλυκό, έδιναν το κάτι παραπάνω!).

* H Αργυρώ έχει συνταγή να το κάμεις μπράουνι. 

Ice cream – Soda

Εντάξει, αυτό είναι πιο light, αλλά είχε γούστο. Αυτό που αγαπώ πιο πολύ σε αυτή την επιλογή παγωτού είναι το ψηλό ποτήρι με το αντίστοιχα μακρύ κουτάλι και φυσικά οι διασκεδαστική αίσθηση του ανθρακικού στο στόμα. Νομίζω ότι η πιο ταιριαστή επιλογή για αυτό το παγωτό είναι η γεύση βανίλια με σιρόπι βύσσινο, ή απλά ότι προτιμάτε εσείς σαν milk shake. Γεμίζεις το ποτήρι σου με 2 μπάλες παγωτό και τα 2/3 του με σόδα, αν είσαι μερακλής μην ξεχνάς τη σαντιγί από πάνω, κι έτοιμο το ice-cream soda!

Pêche Melba

Λιγότερο μπουκωτικό από τα άλλα, φρουτώδες, με ευγενική καταγωγή… Το πες μελμπά φτιάχνεται με παγωτό βανίλια, το οποίο καπελώνει μια κομπόστα ροδάκινο. Συνοδεύεται με σος από σμέουρα που δίνουν ένα απαλό ροζ χρώμα. Και όπως έχεις καταλάβει, σε αυτά τα παλιά παγωτογλυκά η σαντιγί – της οποίας εγώ δεν είμαι μεγάλη φαν, αλλά δεν πάω κόντρα στην παράδοση- δεν λείπει ποτέ.

Γνωστό και ως γλυκό της Κυριακής, μπορείς αντί για κομπόστα να τα κάνεις εσύ κομπόστα (κομπόστα μας τα έκανες όμως, μεγάλος μπελάς...). Για συνταγή πάτα ΕΔΩ

Αυτά ήταν αληθινά παγωτά κι ας μην υπήρχαν smartphones να τα απαθανατίσεις. Η εικόνα-χίλιες-λέξεις και η γεύση μένουν ανεξίτηλες στις αναμνήσεις μας…